Wypłata wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy zlecenia z cudzoziemcem rodzi obowiązek podatkowy. Jednak to, czy od wynagrodzenia zostanie pobrany zryczałtowany podatek czy zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, zależy od statusu rezydenta podatkowego zleceniobiorcy.
Status polskiego rezydenta podatkowego
Polskim rezydentem podatkowym jest osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Art. 3 ust. 1a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Rezydent – zleceniobiorca
W sytuacji, gdy zleceniobiorca-cudzoziemiec jest polskim rezydentem podatkowym, stosuje się względem niego zasady ogólne dotyczące pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Oznacza to, że z wynagrodzenia pobiera się zaliczkę w wysokości 12%/32% osiągniętego dochodu. Taki zleceniobiorca może składać oświadczenia wykazane na druku PIT-2, które mają wpływ na ostateczną wysokość zaliczki na podatek.
Dodatkowo, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof, przychody zleceniobiorców do ukończenia przez nich 26. roku życia zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości 85 528 zł w ciągu roku podatkowego.
Nierezydent – zleceniobiorca
Gdy zleceniobiorca nie jest polskim rezydentem podatkowym, z jego wynagrodzenia potrąca się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% osiągniętych przychodów. Przy ustalaniu wysokości podatku nie odlicza się kosztów uzyskania przychodu oraz składek na ubezpieczenia społeczne, które w przypadku rezydentów pomniejszają podstawę opodatkowania.
Zleceniobiorcy-nierezydenci nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego do ukończenia przez nich 26. roku życia.
Ważną różnicą jest także dokument, który zleceniodawca jest zobowiązany wystawić po zakończeniu roku podatkowego. W przypadku zleceniobiorców-rezydentów, z wynagrodzenia których pobierano zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych, należy wystawić PIT-11, natomiast dla zleceniobiorcy-nierezydenta – IFT-1/IFT-1R.
Dołącz do naszego stowarzyszenia i wspólnie budujmy lepszą przyszłość dla pracowników-obcokrajowców!